اصول کافى-ترجمه کمره‏اى    ج‏2    417    باب اشاره و نص بر امیر المؤمنین(ع) .....  ص : 409

 (1) هر جا مَیل کند، و فرمود: من در میان شما دو چیز به جا مى‏گذارم، که اگر بدانها بگروید هرگز گمراه نشوید: کتاب خدا عز و جل و خاندانم، عترتم، ایا مردم بشنوید، من محققاً تبلیغ کردم، شما فرداى قیامت سر حوض بر من وارد مى‏شوید و از شما از آنچه در باره ثقلین کردید باز پرسم که ثقلین کتاب خدا جل ذکره و خاندان منند، از آنها جلو نیفتید تا هلاک شوید، به آنها چیزى نیاموزید که آنها از شما داناترند، و حجت نسبت به امامت على تمام شد هم به قول پیغمبر هم به قرآنى که مردم مى‏خوانند و پیاپى فضل خاندانش را در ضمن سخن به مردم مى‏فهمانید و با قرآن هم بیان مى‏داشت.

 تا این سوره نازل شد و بر آنها حجت آورد چون مرگ وى به وى اعلام شده بود و خبرش داده بودند خدا جلّ ذکره فرمود:

 «ألم نشرح» «چون فارغ شدى نصب کن و به سوى پروردگارت روى کن» مى‏فرماید: چون فراغت یافتى رهبر خود را منصوب کن و وصى خود را به مردم اعلام کن و فضل او را بى‏پرده و آشکارا بیان کن، آن حضرت فرمود: هر که را من آقا و مولا هستم على آقا و مولا است، بار خدایا دوستش را دوست دار و دشمنش را دشمن دار- تا سه بار.

و باز فرمود: (در فتح خیبر) هر آینه مردى را براى فتح خیبر برانگیزم که خدا و رسولش را دوست مى‏دارد و خدا و رسولش او را دوست مى‏دارد، گریزنده نیست (در این بیان گوشه مى‏زد به کسى که از درِ قلعه خیبر بى‏نتیجه برگشته بود و اصحاب خود را ترسو قلمداد مى‏کرد و اصحابش او را ترسو مى‏شمردند) و باز فرمود:

على (ع) سید مؤمنان است، و فرمود: این على (ع) همان کس است که بعد از من در راه حق شمشیر مى‏زند، و فرمود: حق با على است‏ (1) هر جا مَیل کند، و فرمود: من در میان شما دو چیز به جا مى‏گذارم، که اگر بدانها بگروید هرگز گمراه نشوید: کتاب خدا عز و جل و خاندانم، عترتم، ایا مردم بشنوید، من محققاً تبلیغ کردم، شما فرداى قیامت سر حوض بر من وارد مى‏شوید و از شما از آنچه در باره ثقلین کردید باز پرسم که ثقلین کتاب خدا جل ذکره و خاندان منند، از آنها جلو نیفتید تا هلاک شوید، به آنها چیزى نیاموزید که آنها از شما داناترند، و حجت نسبت به امامت على تمام شد هم به قول پیغمبر هم به قرآنى که مردم مى‏خوانند و پیاپى فضل خاندانش را در ضمن سخن به مردم مى‏فهمانید و با قرآن هم بیان مى‏داشت.

احتجاج-ترجمه جعفرى    ج‏1    337   .....  ص : 337

احتجاج أمیر المؤمنین علیه السّلام بر ناکثین ضمن ایراد خطبه‏اى در همان زمان که بیعت خود با او شکستند

فرمود: به درستى که خداوند ذو الجلال و الاکرام وقتى خلق را آفرید و گروهى از آنان را انتخاب نموده و پاکان خلق را برگزید و از میان ایشان رسولانى را ارسال فرمود و بر او کتاب خود را فرو فرستاد و قوانین دینى و فرائض را برایش معیّن نمود جمله کلام الهى در این آیه جمع شد که: أَطِیعُوا اللَّهَ وَ أَطِیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِى الْأَمْرِ مِنْکُمْ »1« و این آیه فقط مخصوص ما اهل بیت است نه غیر ما ولى شما به اعقاب خود باز گشته و مرتدّ شده و پیمان شکستید و عهد خود را زیر پا نهادید و این کار هیچ زیانى به خداوند نرساند با اینکه خداوند فرموده بود که آن را به خدا و رسول و صاحبان امر باز گردانده و واگذار نمایید همانها که حقیقت را مى‏فهمند پس ابتدا اعتراف نمودید و پس از آن انکار کردید با اینکه خداوند برایتان فرموده: أَوْفُوا بِعَهْدِى أُوفِ بِعَهْدِکُمْ وَ إِیَّاىَ فَارْهَبُونِ »2«.

ادامه مطلب...

احتجاج-ترجمه جعفرى    ج‏1    336    خطبه ابو ذر غفارى - رضى الله عنه - .....  ص : 328

 سلیم گوید: عرض کردم: لطفا مرا از بهترین مناقب خود از جانب رسول خدا صلّى اللَّه علیه و آله نیز باخبر بفرمائید، فرمود: نصب ولایت من در روز غدیر خمّ به امر خداوند عزّ و جلّ، و حدیث منزلت که: «تو در نزد من همچون هارون در نزد موسى مى‏باشى جز آنکه پس از من پیامبرى نباشد»، و اینکه در تمام عمر با پیامبر مسافرت کردم و جز من کسى خادم آن حضرت نبود، و روزى که فقط یک روانداز داشتیم، و من بودم و پیامبر و عایشه، و آن حضرت میان ما مى‏خوابید و چون هنگام نماز شب برمى‏خواست میانمان را با همان پتو حائل مى‏گشت، پس شبى تبى سخت مرا تا صبح بیدار داشته و آن حضرت تا صبح بخاطر من بیدار ماند، و تمام شب را در مصلّاى خود تا حدّ امکان نماز خواند و به من سرزد و به من نگریسته، و این کار را تا خود صبح ادامه داد، و چون با أصحاب نماز صبح را اقامه نمود عرض کرد: «بار خدایا علىّ را شفا عنایت کرده عافیت بخش، چرا که او از شدّت تب تا صبح مرا به خود مشغول داشته».

سپس پیامبر صلّى اللَّه علیه و آله بگونه‏اى که همه بشنوند فرمود: اى علىّ تو را مژده باد! عرض کردم: خدا شما را مژده خیر دهد اى رسول خدا و فدایت گرداند. فرمود: من دیشب هیچ دعایى نکردم جز آنکه عطایم فرمود و هر چه براى خود خواستم همان را براى تو مسألت نمودم، و در آن از خدا درخواست نمودم که میان من و تو پیمان اخوّت بندد و آن را انجام داد، و نیز مسألت نمودم که تو را ولىّ و سرپرست همه مرد و زن مؤمنین قرار دهد و آن را نیز پذیرفت، و نیز درخواست نمودم که همه امّت را پس از من مطیع فرمان تو سازد، ولى پذیرفته نشد».

در این بین یکى از آن جمع به رفیق خود گفت: دیدى چه درخواستى براى او نمود؟

بخدا سوگند که درخواست یک صاع خرما بهتر از آن بود، یا از خدا مى‏خواست که فرشته‏اى را نازل نماید تا او را بر دشمنش یارى کند، یا درخواست گنجى مى‏کرد که خود و اصحابش از آن بهره‏مند گردند، زیرا همه بدان محتاجند و آن بهترین درخواست بود.

و هیچ دعاى خیرى براى علىّ نکرد جز آنکه براى او اجابت شد.

 ادامه مطلب...

توان ما انسان ها محدود است. قدرت همه از خداست و در بعض آنها به ما اراده داده اند تا انتخاب کنیم راه را بشناسیم و برویم. همه این ها قوانین خداست که با این مادیات (زمین و آسمان و ...) آن منطق و قوانین (که قابل دیدن  و لمس نیست) هم آفریده شده. نظام خلقت را او که آفرید با همه چیزش آفرید که ما خیلی چیز ها را صلاح نیست که ببینیم باید در پشت پرده باشیم و ایمان بیاوریم و بالا برویم وگر نه انسان نبودیم! (چیز دیگر بودیم ...انسان یعنی انسان که آزاد و دارای اراده باشد).
خدا خواست انسان را و عالمی که در آن آزمایش میشود را اینگونه (چگونه؟) بیافریند تا در آن انسان به جایی برسد. (جایی کجاست؟ بعدا مفصل می گوییم.) اینگونه !!!  چگونه است؟ !!! . ما باید از این میزان ورودی هایی که از حواس 5 گانه و بیشتر کسب می کنیم، چیز هایی که میفهمیم، درس هایی که از زندگیمان میگیریم، تجربه هایمان به طریقی که توسط خودمان درک میشود برسیم. الان باید هر جوانی بجز اینکه می داند از کجا آمده و به کجا می رود بداند که چگونه؟؟؟؟ برود.

این طرق شخصی را ابزار و کمک و وسیله هایی مثل دین و ‍قرآن که کلام خدا و انبیائش است فهمید و کسب کرد و چیز هایی که بعد از رعایت به کامل آنها کسب می شود را نیز عمل کرد تا خداوند راه را نشان دهد.
من عمل بما علم اور‍ثه الله علم ما لم یعلم ... هر کسی به معلوماتش عمل کند، خداوند (دامنه ی) مجهولاتش را کم میکند

بسم الله الرحمن الرحیم

نصف دین را کامل می کند. (ازدواج) کدام ازدواج؟

کسی با معرفت زیارتش کند به بهشت می رود. (حضرت معصومه (س)) کدام معرفت و کدام زیارت؟

یک ساعتش به هفتاد سال عبادت بدون معرفت می ارزد (تفکر) کدام تفکر؟ بجای کدام عبادت؟

روزه ی در آن روز به اندازه ی هزار سال روزه و شب زنده داری است (...)

و اینگونه روایات ...

در مرحله ی اول: در محاسبه ی اعمالمون اینکه این کار رو نفس من انجام دادم در قضاوت اینکه نحوه ی اون چگونه بوده؟ و از لحاظ معیار های ارزشی چگونه آن را ارزش گذاری می کنی؟ تاثیر نذاره، که تو انجامش دادی یا دیگری و تو مشاهده کننده بودی. یعنی قصور کارمون رو و اینکه داریم توجیه می کنیم و یا اینکه بواسطه اینکه کار ازطرف من بروز پیدا کرده و ... (امام خمینی یه سخنرانی دارند که دیروز از رادیو معارف پخش شد که خیلی کامل تر این مساله رو گوشزد کردند و تذکر دادند و راه حلش رو هم بیان فرمودند)

در مرحله ی دوم: همیشه دنبال پیدا کردن اشکال هاش باشه و حتی چیز هایی که از سر نادانی انجام میداده، و شاید عادت هم کرده برطرف کنه. از بروز انجام گناهانش روز به روز کم کنه، اما در هر حال بیان نکنه که ورع داره و یا احسان کرده. (که خیلی کار سختیه که تو راز دار خودت باشی که حتما خداوند ستار العیوب اند اگه خدت خودت رو لو ندی و بی آبرو نکنی) و برای انجام این کار همیشه یه یه جدول مثل جدول ضرب توی سرش باشه، که بجای اعدادی که در ستون اول و سطر اول نوشته میشه، تمام توصیه های ائمه رو بنویسه و در تعامل اون تذکرات با هم در پر کردن و نوشتن جواب های اون جدول ضرب در حال محاسبه باشه و تقابل هر کدوم رو در دیگری بسنجد.

دستورات قرآن نیز همه یادآوری فطرتی است که به قول آیت الله دستغیب با هر روز زندگی چون دور می شود، نیاز به اتصال به عالمی که آمده و می خواهد به آن رجوع کند، دارد. تذکر آنچه در فطرتمان در حال خاک خوردن است و با این کار غبار روبی می کنیم.

الله لا إله إلا هو الحی القیوم * لا تأخذه سنة ولا نوم
له ما فی السموات و ما فی الارض * من ذا الذی یشفع عنده إلا بإذنه
یعلم ما بین أیدیهم وما خلفهم
ولا یحیطون بشئ من علمه
إلا بما شاء وسع کرسیه السموات والارض
ولا یؤده حفظهما و هو العلی العظیم

1) سلام دادن را تو آغاز کن زیرا سلام موجب اطمینان طرف مقابل می شود.

2) تبسم کن زیرا تبسم طرف مقابل را سحر می کند و قلبش را می نوازد.

3) به طرف مقابل خود اهمیت ده و از او تقدیر کن و با مردم آنگونه برخورد کن که دوست داری با تو برخود کنند.

4) در شادی های مردم شریک شو.

5) نیازهای مردم را برآورده کن زیرا بدین ترتیب به قلبشان راه می یابی .نفس ها با برآورده کردن نیازها پر می شود .

6) از لغزشها درگذر و در روح و روان خود تسامح نشان بده .

7) در جستجوی شگفتی ها باش ودر پی آنها باش که باعث کسب دوستی و جذب قلوب می شود .

8) در هدیه دادن بخیل نباش اگر چه قیمت آن کم باشد زیرا ارزش معنوی آن بیشتر از ارزش مادی است .

9) دوست داشتن را به طرف مقابل اظهار کن زیرا کلمات دوست داشتنی به قلب ها نفوذ می کند .

10) در پی نصیحت مردم باش بگونه ای که آبروی مخاطب نرود .

11) با دیگران در حد توجه شان صحبت کن زیرا افراد میل دارند که در مدار توجه شان کسی با آنها گفتگو کند.

12) خوشبین باش و بشارت را در دور و بر خود پخش کن .

13) اگر دیگران کار خوبی انجام دادند از آنها تعریف کن زیرا ستایش در نفس اثر می گذارد اما در تعریف زیاده روی نکن .

14) کلمات خود را برگزین تا جایگاه تو بالا رود زیرا کلمه ی نیکو بهترین وسیله برای نوازش قلبهاست .

15) با مردم متواضع باش زیرا انسانها از کسی که احساس برتری می کند متنفر هستند .

16) در پی صید عیوب دیگران مباش بلکه به اصلاح عیوب خود مشغول باش .

17) هنرسکوت را بیاموز زیرا مردم کسی را که به آنها گوش می دهد دوست دارند .

18) دائره دانش خود را وسیع گردان و درهر روز دوست تازه ای بدست آور.

19) تلاش کن که تخصص و توجهات خود را متنوع تر سازی ،این کار موجب آن میشود که هم دائره علم تو افزایش یابد و هم تعداد دوستانت .

20) اگر کار خوبی برای شخصی انجام دادی منتظر عوض آن نباش .

منبع سایت اسلام و سایت سنت