این وبلاگ متعلق به سید صابر طباطبائی یزدی می باشد

در این وبلاگ می خواهم داستان های تخیلی از خودم که شاید دوست داشتم در لحظه هایی که در درگاه خدا امتحان می شوم آنگونه باشم بنویسم. از بچگی یادمه که کتاب های شهید مطهری مخصوصا داستان راستان رو انقدر خونده بودم که هنوز تصویر های ذهنی بسیاری از حلقه های بحث و ورود پیامبر به مسجد شهر در ذهنم هست. به یاد آن استاد فقیه استاد شهید مطهری که به من اگر هیچ یاد نداده باشد این را یاد داد که تخیل را بر روی کاغذ بیاور شاید که دوباره خودت بخوانی و چیزی بیاموزی و انقدر نگران نباش که به ظاهر اطرافیانت نمی فهمند اما این تو هستی که در قبال چیزی که آموختی و فکر می کنی فهمیدی با عملت با گفتارت با نوشته هایت به خدا و حاضران و ناظران و کاتبان او چیزی از تو ثبت نکنند که شرمنده چیزی که به تو داده شد و تو به آسانی آن را فراموش کردی بشوی. که به گفته شاعری زیبا می سراید که:

کم داد اگر نگیرد افزون . و حرف دیگری زده که مستتر در این جمله است . که اگز چیزی داده ثمره و نتیجه ای از تو می خواهد به همان حدی که ظرفیت تو بوده و به همان اندازه ای که تو از عمرت خرج کردی باید چیزی هم نیکو خریده باشی.