سفارش تبلیغ
صبا ویژن
روزى دو گونه است : روزیى که آن را جویى ، و روزیى که تو را جوید و اگر پى آن نروى راه به سوى تو پوید . پس اندوه سال خود را بر اندوه روز خویش منه که روزى هر روز تو را بس است . پس اگر آن سال در شمار عمر تو آید ، خداى بزرگ در فرداى هر روز آنچه قسمت تو فرموده عطا فرماید و اگر آن سال در شمار عمر تو نیست ، پس غم تو بر آنچه از آن تو نیست چیست ؟ و در آنچه روزى توست هیچ خواهنده بر تو پیشى نگیرد ، و هیچ غالبى بر تو چیره نشود ، و آنچه برایت مقدر شده تأخیر نپذیرد . [ این گفتار پیش از این در آنجا که سخن از این باب بود گذشت لیکن در اینجا روشن‏تر و گسترده‏تر است ، بدین رو بر قاعده‏اى که در آغاز کتاب نهادیم آن را از نو آوردیم . ] [نهج البلاغه]
 
چهارشنبه 87 بهمن 9 , ساعت 8:53 صبح

مثل گندم تحویل دادن به سیلوهای یوسف مثل نیت اعمال ما و شرط ولایت پذیری ماست. کسی که ولایتعلی رو نداشته باشه هیچ عملی اش به آخرت منتقل نمیشه.

اگر ما بخواهیم گندم ها رو خودمون نگه داریم خیلی کار مشکلیه. اما اگر اعمالمون زیر نظر امامت و ولایت نباشه هم خیلی کار محالی روپیش رو داریم.

همین جمله رو یوسف هم در سریال میگه که مثل دنیاو آخرت مثل هفت سال نعمت و هفت سال خشکسالیه. هر کس در نیمه ی اول بکاره در آخرت دریافت می کنه. ولی هر کس که بکاره و تحویل سیلوهای یوسف بده. نه هر کس که بکاره و نیت اش غیر خدا باشه.


لیست کل یادداشت های این وبلاگ