[ و چون از صفین باز مى‏گشت ، به گورستان برون کوفه نگریست و فرمود : ] اى آرمیدگان خانه‏هاى هراسناک ، و محلتهاى تهى و گورهاى تاریک ، و اى غنودگان در خاک اى بى کسان ، اى تنها خفتگان اى وحشت زدگان شما پیش از ما رفتید و ما بى شماییم و به شما رسندگان . امّا خانه‏ها ، در آنها آرمیدند ، امّا زنان ، به زنى‏شان گزیدند . امّا مالها ، بخش گردیدند . خبر ما جز این نیست ، خبرى که نزد شماست چیست ؟ [ سپس به یاران خود نگریست و فرمود : ] اگر آنان را رخصت مى‏دادند که سخن گویند شما را خبر مى‏دادند که بهترین توشه‏ها پرهیزگارى است . [نهج البلاغه]
 
چهارشنبه 87 بهمن 9 , ساعت 8:53 صبح

مثل گندم تحویل دادن به سیلوهای یوسف مثل نیت اعمال ما و شرط ولایت پذیری ماست. کسی که ولایتعلی رو نداشته باشه هیچ عملی اش به آخرت منتقل نمیشه.

اگر ما بخواهیم گندم ها رو خودمون نگه داریم خیلی کار مشکلیه. اما اگر اعمالمون زیر نظر امامت و ولایت نباشه هم خیلی کار محالی روپیش رو داریم.

همین جمله رو یوسف هم در سریال میگه که مثل دنیاو آخرت مثل هفت سال نعمت و هفت سال خشکسالیه. هر کس در نیمه ی اول بکاره در آخرت دریافت می کنه. ولی هر کس که بکاره و تحویل سیلوهای یوسف بده. نه هر کس که بکاره و نیت اش غیر خدا باشه.


لیست کل یادداشت های این وبلاگ