غیر حق تعالى نور نیست ، همه ظلمتند .

ما از خدا هستیم همه. همه عالم از خداست ، جلوه خداست ، و همه عالم به‏ سوى او برخواهد گشت .

تمام مقاصد انبیا برگشتش به یک کلمه است و آن ، معرفت الله .

آرمان اصلى وحى این بوده است که براى بشر معرفت ایجاد کند .

بیشتر ناله اولیا ، از درد فراق و جدایى از محبوب است و کرامت او .

تمام کمالاتى که براى اولیاى خدا و انبیاى خدا حاصل شده است از این دل کندن‏ از غیر ، و بستن به اوست .

آن چیزى که انسان را به ضیافتگاه خدا راه مى‏دهد این است که غیر خدا را کنار بگذارد ، و این براى هر کس میسور نیست .

خودتان را متصل کنید به این دریا ، دریاى الوهیت ، دریاى نبوت ، دریاى ‏قرآن کریم .

بدان که شکر نعمت هاى ظاهره و باطنه حق تعالى ، یکى از وظایف لازمه عبودیت و بندگى است که هر کسى به قدر مقدور باید قیام به آن نماید ، گرچه از عهده شکر حق تعالى ، احدى از مخلوقات برنمى‏آید .

پر واضح است که تسبیح و تقدیس و ثناى حق تعالى ، مستلزم علم و معرفت به‏مقام مقدس حق ، و صفات جلال و جمال است ، و بدون هیچ گونه معرفتى و علمى‏ متحقق نشود .

از آداب عبودیت این است که جز قدرت حق ، قدرتى را نپذیرند ، و جز ثناى‏ حق، و آن که از اولیاى حق است ، ثناى کسى را نگویند .

اصل تمجید ، براى غیر خدا واقع نمى‏شود ، حتى شما که از یک گل تعریف مى‏کنید ، از یک سیب تمجید مى‏کنید ، این تمجید خداست .

مطمئن باشید که اگر کارهایتان از الوهیت ‏سرچشمه نگیرد ، و از وحدت اسلامى ‏بیرون بروید، مخذول مى‏شوید .

اگر اغراض الهى داشتید ، مادى هم دنبالش هست ، اما این مادى ، دیگر الهى شده است .

تشخیص معیار الهى از شیطانى آن است که پس از مراجعه به خود ، بیابد که‏ آنچه که او مى‏خواهد، نفس عمل است ، گرچه این کار را دیگرى انجام دهد .

توجه به خدا و هجرت از خود به خدا - که بزرگترین هجرت هاست - ، هجرت از نفس به حق ، و از دنیا به عالم غیب شما را تقویت کرد .

پس از اتکال به خداوند، به قدرت خود که از اوست اعتماد و اتکال داشته ‏باشید .

به شما مى‏گویم که از هیچ کس نترسید الاّ خدا ؛ و به هیچکس امید نبندید الا خداى تبارک و تعالى .

توجه به غیر خدا ، انسان را به حجاب هاى ظلمانى و نورانى محجوب مى‏نماید .

غفلت از حق کدورت قلب را زیاد کند ، و نفس و شیطان را بر انسان چیره ‏کند ، و مفاسد را روزافزون کند . و تذکر و یادآورى از حق دل را صفا دهد ، وقلب را صیقلى نماید و جلوه‏گاه محبوب کند ، و روح را تصفیه نماید و خالص‏ کند ، و از قید اسارت نفس ، انسان را براند .

و بدان که هیچ آتشى از آتش غضب الهى دردناکتر نیست .

همان‏طور که مکلفیم که خودمان را حفظ کنیم و خارج کنیم از ظلمات به نور ، مکلف هستیم دیگران را همین طور دعوت کنیم .

ما باید دعوت بکنیم و دعوت ما به خود نباشد ، دعوت به دنیا نباشد ، دعوت ‏به خدا باشد .

درس را براى خدا بخوانید .

اگر انسان براى شهوات نفسانیه قیام بکند ، و براى خدا نباشد ، این کارش، به‏جایى نمى‏رسد این کارش، بالاخره فشل مى‏شود . چیزى که براى خدا نیست ، دوام نمى‏تواند داشته باشد .

خدا هست؛ غفلت نکنید از او ! خدا حاضر است ، همه ما تحت مراقبت‏ هستیم .

مقصد را مقصد الهى کنید ، براى خدا قدم بردارید .

همه عالم محضر خداست؛ هر چه واقع مى‏شود در حضور خداست .

همیشه توجه داشته باشید که کارهایتان در محضر خداست ، همه کارها ! چشم هایى‏ که بهم ‏مى‏خورد ، در محضر خداست؛ زبان هایى که گفتگو مى‏کند ، در محضر خداست ؛ و دست هایى که عمل مى‏کند، در محضر خداست ؛ و فردا ما جواب باید بدهیم .

همه ما در محضر خدا هستیم ، و همه ما خواهیم مرد .

باید به قلبتان برسانید که هر کارى انجام مى‏دهید در محضر خدا هستید .

به قلوب محجوت و منکوس خود برسانید که عالم ، از اعلى علیین تااسفل السافلین ، جلوه حق - جل و علا - و در قبضه قدرت اوست .

نعمت هاى خدا امتحان است براى بندگان خدا .

آنى که انسان را از تزلزل بیرون مى‏آورد ، آن ، ذکر خداست .

به خدا متوجه شو ، تا دل ها به تو متوجه شود .

صورت عمل میزان نیست ، آن چیزى که میزان است انگیزه عمل است .

مکلفى نیست در عالم ، که تحت آزمایش خدا و امتحان او نباشد .

هر کس در هر مقامى که هست و هر مسئولیتى که دارد ، همان مقام و مسئولیت ، امتحان اوست .

در اسلام معیار ، رضایت‏ خداست ، و نه شخصیت ها . ما شخصیت ها را با حق ‏مى‏سنجیم ، و نه حق را با شخصیت ها . معیار ، حق و حقیقت است .

ما معیارها را باید معیارهاى الهى قرار بدهیم .

بیدار بشوید ملت ! بیدار بشوید دولت ! همه بیدار باشید ! همه‏تان در محضرخدا هستید . فردا همه باید حساب پس بدهید . از روى خون شهداى ما نگذرید بدون‏ نظر و براى مقام دعوا نکنید با هم.

عالم محضر خداست ؛ در محضر خدا معصیت‏ خدا نکنید . در محضر خدا ، با هم دعوا نکنید سر امور باطل و فانى.

براى خدا کار بکنید و براى خدا به پیش بروید .

الآن ما همه در حیطه امتحان گذاشته شدیم .

انسان ممکن است چیزى را از چشم همه مخفى کند ، ولى همه چیز ما در نزد خدا حفظ مى‏شود ، و اعمال ما را به خود ما برمى‏گرداند .

استناد به خدا بکنید و این استناد به خدا ، تمام مشکلات را - ان شاء الله حل خواهد کرد .

تمام تکالیف الهیه الطافى است الهى ، و ما خیال مى‏کنیم تکلیف است .

ما باید بنده باشیم و همه چیز را از خدا بدانیم .

خداى تبارک و تعالى همه نعمت ها را به ما عطا فرموده است ، و آن چیزهایى که‏ عطا کرده در راه او باید صرف بکنیم .

ما همه از خداییم و باید در راه خدمت به او باشیم .

آن چیزى که آسان مى‏کند مصیبت ها را ، این است که همه انسان ها رفتنى هستند وهمه ماها رفتنى هستیم ، و چه بهتر که در راه خدا فدا بشویم .

ما و شما و همه ، هر چه داریم از خداست ، و هر چه توان داریم براى خدا باید خرج کنیم .