این همه به ما دستور جهاد علمی دادند، چه کردیم؟ این همه می شنویم امامای ما مثل امام صادق4000 داتشمند رو پرورش دادند که هر کدوم در شاخه ای از علم در محضر ایشان حاضر می شدند عبرت نمی گیریم؟ چطور از چیزی حرف می زنیم که هیچ تاثیری روی عمل مون نداره؟ راجع به محصول معتقد بودن به اعتقادات مون فکر کردیم؟ اینکه آدم معتقد به چه دردی می خوره؟ اصلا دیگه بحث آدم معتقد رو نمی کنیم. او که می گه من به تلاش علاقه دارم، چرا خودش تلاش نمی کنه. کی هست که رو کره ی زمین زندگی کنه و دوست داشته باشه با یه آدم تنبل همنشین باشه؟ پس همه ی ما از آدم با همت خوشمون می آد. پس اگه دوس داریم خدا همچین آدمی رو کنارمون قرار بده، چرا تلاش نمی کنیم که خودمون هم با عزم و اراده بشیم؟ کی هست که رو کره ی زمین زندگی کنه و دوست داشته باشه با یه آدم عصبانی همنشین باشه؟ پس همه ی ما از آدم مهربون خوشمون می آد. پس اگه دوس داریم خدا همچین آدمی رو کنارمون قرار بده، چرا تلاش نمی کنیم که خودمون هم مهربون  بشیم؟ کی هست که رو کره ی زمین زندگی کنه و دوست داشته باشه با یه آدم بی هدف همنشین باشه؟ پس همه ی ما از آدم هدفمند خوشمون می آد. پس اگه دوس داریم خدا همچین آدمی رو کنارمون قرار بده، چرا تلاش نمی کنیم که هدف های عالی داشته  باشیم؟ کی هست که رو کره ی زمین زندگی کنه و دوست داشته باشه با یه آدم تک بعدی همنشین باشه؟ پس همه ی ما از آدم چند بعدی خوشمون می آد. پس اگه دوس داریم خدا همچین آدمی رو کنارمون قرار بده، چرا تلاش نمی کنیم که چند بعدی بشیم؟

مگه قرآن نگفته از نعمت هایی که بهتون دادیم سوال می کنیم؟ داشتن هر کدوم از ائمه نعمت نیست؟ هر کدوم از داستان هایی که می شنویم از رفتار پیامبر، نعمت نیست؟ اگه هست !!! که هست، ما در قبال شون چیکار گردیم. اگر این نعمت ها نبودند با فقیر نبودیم؟ حالا که داریم استفاده کنیم.

این همه رهبری دستور جهاد داده مجاهد ساخته شده که انرژی اتمی داریم و گر نه اونی که ولایی نباشه داره نوکری آمریکایی می کنه همون قضیه فرار مغز ها.