جمعه 85 بهمن 13 , ساعت 3:51 عصر
من یه داستان کوچولو تعریف می کنم:
یه روزی یه عالمی که فقیه هم بوده یه کتابی رو میبینه با نام: من لا یحضره الطبیب[1]
و به این فکر میافته که کتابی بنویسه با عنوان : من لا یحضره الفقیه[2]
حالا من به این فکر افتادم واسه آینده ها یه کتاب بنویسیم: من لا یعرفه الفقیه[3]
این داستان رو فهمیدم؟
حرف جدیدی روی معلومات قبلیم اضافه کرد؟
یا وقتی که فقط بتونم با چیز هایی که تا بحال داشتم اون مطلب رو بسط بدم.
یا فقط بشنوم و سر و کله ام رو تکون بدم به نشانه فهمیدن.
یا فقط بشنوم
یا بشنویم و اصلا حواسمون نباشه؟ که مخاطب داره چی میگه!!!
حالا یه سوال دارم؟
ما نسبتمون به قرآن کدوم این هاست؟ گوش میدیم یا میشنویم یا می فهمیم و درش تدبر می کنیم؟
نوشته شده توسط سید صابر طباطبائی یزدی | نظرات دیگران [ نظر]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
تواشیخ درباره ی امام حسین و کربلا و شهداری کربلا گروه قدر دبیرست
نقد درست یعنی این : نقد سخنان دکتر عباسی درباره ی حکمت متعالیه
خاطره ای از شهدا در حسینیه دو کوهه به نقل از حاج سعید حدادیان
ماموریت وب2 سایت امام خامنه ای و وظیفه ی ما
سید دی آموزشی شیرپوینت 2007 به زبان فارسی ترجمه شده ی سی دی ترین
سلام
[عناوین آرشیوشده]
نقد درست یعنی این : نقد سخنان دکتر عباسی درباره ی حکمت متعالیه
خاطره ای از شهدا در حسینیه دو کوهه به نقل از حاج سعید حدادیان
ماموریت وب2 سایت امام خامنه ای و وظیفه ی ما
سید دی آموزشی شیرپوینت 2007 به زبان فارسی ترجمه شده ی سی دی ترین
سلام
[عناوین آرشیوشده]