وقتی تصمیم گرفتی که خدایا من از همین الان سعی می کنم، که این گناه رو که هر روز در محضر تو می کردم، دیگه انجام ندهم، آخه فهمیدم که تو داری من رو با تلنگر ها بیدارم می کنی، و دیگه می ترسم اگر توجه نکنم، دیگه فرصت ترک رو پیدا نکنم و سعی میکنم که دیگه انجام ندم، (در عین حال که به صحیفه و گوشزد های بقیه ائمه (س) هم مراجعه می کنم و شرایط توبه رو خوندم و می خوام بهش عمل کنم[1]) او مهربانه، کمک می کنه، فقط من و تو باید امتحان شیم، ما چند دفعه با تمام وجود سعی کنیم. چون چند دفعه طول کشیده تا آماده برای عامل شدن به گناه شدیم. ما نیازمند خلق شدیم تا دستمون رو بگیریم طرفش و صداش بزنیم. ازش بخواهیم که او کامل مطلقی ـه که ما به ضعف خودمون پی ببریم و ازش بخواهیم او پرش کنه. و نماز بهترین وسیله برای ذکر نام تو و بهترین مرکب بازدارندگی از گناه و بهترین امر کننده به معروف است.