رفتیم دم در مسجد آیت آیت الله جوادی آملی (دامت ظله) دیدم یه اعلامیه اونجاست. خوندم و فهمیدم که یه خبری هست. اما معنیش رو نمی دونستم از حاج آقا عباس مداحی که با ایشون اومده بودم اونجاُ پرسیدم: گفتند که: شبی که زمین خلق شده. امشب.

امشب شب عزیزی هستش و من تا بحال که از عمرم 25 سال می گذره حتی یک بار هم اسم این شب رو نشنیده بودم. وای به حال اونهایی که می دونستن و الان گرفتن خوابیدن. وای به حال خودم که می دونم سال دیگه خوابم.(سوال:نمی دونم چرا عادی میشه؟ جواب: آخه گناهکاری) منظورم به خودمه چون می دونم سال دیگه امشب خودم خواب تشریف خواهم داشت.

خدایا امشب از توی بار و بندیل هام که تازه از اسباب کشی که روز جمعه همزمان با انتخابات من دیگه رسما ساکن شهر خانوم فاطمه معصومه شدم، رفتم تا از توی بار و بندیل هام قرآن و مفاتیح رو بیارم، روی صندلی وقت پایین اومدن بودم که

شبی که زمین به دنیا آمد.

به دست کی؟

به دست یگانه پدید آورندگار همه زمین ها و آسمان ها.

چرا؟

به قول خودش در حدیث قدسی:

گنجی پنهان بودم. انسان را آفریدم تا کشف شوم.

همه قوانین پیدا و ناپیدای این عالم تو راز آفرینش همین زمین خوابیه. و راز دیگه ای به نام حبوط انسان به زمین. خدا به خیر بگذرون . عاقبت بخیرمون کن.