.......

پروردگارا !همانا من به تو پناه مي برم ازهيجان حرص و آز ،و از تسلط غضب و خشم (بر عقل و ايمان)و از چيرگي حسد ،واز کم صبري(در اموردين و دنيا )وکمي قناعت (برحلال)و از خلق سخت گيري (بر امور عوالم )و از اصرار بر شهوت ،و از حميت جاهليت (طرفداري از باطل ).

و به تو پناه مي برم از پيروي هواي نفس ،و از مخالفت با طريق هدايت و از خواب (جهل)و غفلت و از اتخاذ طريق تکلف (و راه نامستقيم )و از مقدم داشتن باطل بر حق ،و از اصرار بر معصيت و گناه ،و از حقير و کوچک شمردن معصيت ،و بزرگ و بسيار شمردن طاعت خود .

و پناه مي برم به تو از فخر فروشي ثروتمندان ،و از حقير شمردن بينوايان،و ظلم و ستم به زير دستان خود ،و ترک شکر و ناسپاسي نسبت به کسي که به ما نيکي کرد ه است .

و پناه مي برم از آنکه دل بگيريم که با کسي مکر و دغل کنيم و با اعمالمان دچار غرور شويم ،يا اينکه عمري دراز در آرزوهاي خويش بمانيم .

و به تو پناه مي برم اي خدا از آنکه به شماتت دشمن گرفتار شويم و از آنکه محتاج به امثال خود گرديم .

و اي خدا به تو پناه مي برم از حسرت و ندامت بزرگ و از مصيبت مرگ و از بدترين شقاوت ها و بدبختي ها و از سرانجام بد.

(بخشي از دعاي صحيفه سجاديه )