مولانا علي (ع)مي فرمايند ؛از خواب عقل به خدا پناه مي برم .
بنابراين شب براي خوابيدن و آرامش بدن و بيدار شدن عقل است . و روياي صادقانه براي کساني است که بدنشان مي خوابد نه جانشان و همين ها هستند که شب زنده داري وعبادت مي کنند.
انسان وقتي به مقا م محمود مي رسد که در کمال آرامش بتواند با خدا سخن بگويد .
قران خلوت را چگونه معنا مي کند که با اصل اجتماعي بودن انسان منافات نداشته باشد ؟
در عين حال که با ديگران هستي و در کارهاي روزمره شناوري ،در کار باطل مردم شرکت نکن و اين شناوري در مسايل اجتماعي و شئون جامعه تو را به خود مشغول نکند تا کوله باري از خاطرات را به همراه داشته باشي و شب هنگام نماز مزاحم تو باشد بنابراين ،همواره صبغه الهي به مردم بده ولي از مردم صبغه طبيعي نپذير .
منم به روزم: يا محمد!! شكم!....شكم!
يه سري بزنين.....يازهرا....
