کانون جوانان

POP in Gmail

http://www.mardomyar.com/aspx/show.aspx?idqu=6

یک برنامه تلویزیونی که امشب موضوعش عشق ازلی بود و از پایدار ماندن زندگی توسط فرزندان، صحبت می کرد. آری! تا جهان برجا بوده از آدم تا لحظه ای که صور اسرافیل نواخته می شود، خانواده ها گویا با گرمای فرزندان به حیات خود ادامه دادند. گویا تا بوده چنین بوده و تا باد چنین بادا. گویی که حکمتی توسط خداوند تبارک و تعالی در این نظام مستتر است که ابتدای هر عشق زوج های زمینی با علاقه ای تشدید شود و یا شاید از حالتی به حالتی مافوق تر تبدیل شود. به هر حال، در آخرین جملات این برنامه تلویزیونی که به بحث در باره همین موضوع بود جمله ای گفته شد: که بازیگر و نویسنده و کارگردان این مجموعه تلویزیونی گفت: "انگار با ورود بچه به زندگی هایمان دیگر فراموش می کنیم که باید روزی از دنیا برویم".

این جمله برایم خیلی غریب بود. از سوم دبیرستان تا به امروز، به این نیاندیشیده بودم که هر چه پیر تر میشیم بیشتر وابسته دنیا و مادیات میشیم. این حرف رو از معلم ادبیاتم "جناب آقای الله یاری" شنیدم و هنوز یادمه. و هیچ وقت یادم نخواهد رفت. یه نگاه انداختم توی صورت مادرم، گفتم: "مامان! جدی؟". یه جوابی بهم داد که فهمیدم چرا ما انقدر خدا رو فراموش می کنیم و نعمت هاش رو فراموش می کنیم. گفت: " آره! همه لحظه ها فقط به این فکر می کنی که الان کجاست؟ چی می پوشه؟ بهش بد نگذره! واسه الانش واسه آیندش نگرانی"

اونوقت شما شک دارید که خدا و پیامبرانش و امامانش از خود ما به ما بیشتر مشتاق نباشند؟ واسه آینده دنیا و آخرتیمون؟ واسه

به حق این آیات مسلمین عالم رو رب العالمین نجات بده و حق

مشغل الظالمین بالظالمین.

حضرت سجاد:

گفتی انجام ندادم

طرد کردی و انجام دادم

یا الهی لا بکیت ...

انقدر گریه بکنم که پلک هام بیافته

انقدر وایسم تا پاهام باد کنه

انقد رکوع کنم تا این  مهره پشتم

انقد سجده کنم تا چشام بزنه بیرون

خاک زمین بخورم به اندازه طول عمرم

و تا آخر دهر آب خاکستر بخورم

و تو این میون اسمتو بگن تا زبونم فرو بمونه

سپس

روم نشه از شرم نگاه کنم به آسمون

نمی تونم یک گناه از گناهام و بخوام که ببخشی

اما همون تفضل

خدایا امشب چه شبی است

کدامین شب است

که لیله آرزو هاست

آرزوی من

یاد گرفتم که بگم آرزوی توئه

خواستم خواسته توئه

خدایا تکبر رو از من بران

به من از درگاهت توفیقی بده تا بتونم واسه تو بنده خوبی باشم نه واسه عقل و استدلال مردم

آخه عقل و استدلال مردم خیلی کوچیک تر از اونیه که خودشون فکر می کنن

پس فقط ازت می خوام که خواسته های مومنین رو وقتی که دلشون میشکنه و ازت می خوان تا عاقبت بخیرشون کنی

چشاشون و زندگیاشون رو به بوی منجی آخر الزمانشون معطر کنی

مسلمین رو از ذلت و مورد بی احترامی واقع شدن بدور بداری

الله اکبر

خدا رو شکر زنده ای اما دوسم نداری

http://www.maryamheydarzadeh.com/

مریم حیدر زاده

مریم حیدر زاده